سلام

خسته نباشيد

من يه دانشجويي هستم که مي گن قرار پزشک بشم ، صبح تا شب يا دانشکده اي يا بيمارستاني ، و روز هاي زندگيي به سرعت مي گذرن و وقتي به زندگي نگاه مي کني احساس مي کني چه توقف طولاني داشتي يا شايد از چه پرتگاه وحشتناکي سقوط کردي و داري به سقوط خودت به اون دره اي که انتهاش رو نمي بيني داري ادامه مي دي چقدر اينجا کسانيي هستند که دارن سقوط مي کن واين سقوط مترادف با فرهنگ بودن و فکر عالي داشتن هست ، همه خوبان بدند و نادان و کسيي که فکر مالي بهتر دارد کسي که تعصبات ديني ندارد از دانشمندان حقيقي اند ، مهم نيست که شما دانشجوي مسلمانيد يا نه ، مهم نيست که شما به دينتان عشق مي ورزيد ، اگر ذره اي نمره نياز داشته باشيد ، هيچ کس رحم ندارد ، عدالت يعني اگر دانشجويي براي تشييع برادر شهيدش رفته باشد ، با او برخورد شود ، مجازات دانشجوي مسلمان آن است که هميشه تنها بماند گرچه من از دانشجويان ممتاز بودم اما ديدهام که وقتي يکي از دوستانم به دليل مشکل سختي که داشت نتوانسته بود نمره کافي بياورد ، آن ها چه کردند ، اشک هيچ انساني براي آن ها ارزش ندارد وقتي من دانش آموز بودم تو اوج عرش پرواز مي کردم نمازم چه نمازي بود ولي حالا چي ... آن روز که کنکور پزشکي قبول شدم احساس مي کردم که من ديگر دکترم چه شخصيتي مي خواهم بشوم ولي مي دانيد بعدش چه فهميدم لفظ قلم ها و لقب هاي خوش آب ورنگ دکتر همه تصوري باطل اند ارزش حقيقي هر انساني در دنيا و آخرت خالص بودن انسان براي خداست حقيقتا با تمام وجود به اين مطلب رسيدم. وقتي آن پيرزن بيمار که هيچ کس او را نمي شناخت هيچ شهرتي نداشت با تمام دردي که داشت هنوز در فکر نوه هايش بود و با ايثار وتحمل آن همه دردي که داشت بلند مي شد وتلاش ميکرد كه نو هايم گرسنه اند نمي توانم بمانم و درمانش را رها كرد و رفت و من آنجا از خودم پرسيدم من چقدر ميتوانم مثل او از نفسم از خستگيي هايم بگذرم و بدون منت گذاشتن و باعشق به بنده اي از بندگان خدا کمک کنم ... و ميدانيد آنجا چه فهميدم فهميدم ارزش انسان به شغلش به پستش به ثروتش به شهرتش هرگز نيست اينها ارزش هاي پستي هستند که پيش چشم ما عاشقان دنيا جلوه کرده است و اين زن حتما و بي شک بسيار از من بالاتر است با آن که هيچ کدام از لقب هاي ويژه مرا نداشت خداوند براي دل پر صفاي او توفيق کارهاي خالص بيشتري فراهم کرده بود ، شايد آن اندازه که ميتوانم بگويم تمام عمر من يک روز او . من حقيقتا چند بار مي توانم در عمرم کار خالص حقيقي انجام بدهم ؟!!! وقتي نگاه مي کنم آنقدر پرند از نيات ديگر که جاي هيچ سخن ديگري نيست

و مي خواهم به شما بگويم قدر صفا وصميمت دوران نو جواني رابدانيد ، با هر کسي دوست نشوييد ، دشمن و شيطان در کمين شمايند مواظب باشيد ، دلتان را به هيچ کس جز خدا ندهيد ودر رعايت اصول اسلامي هر چند که هزار بار مسخر يتان کنند هر چند جک روز شويد اصرار بورزيد چون وقتي اشتباه کرديد و از اصول خود عقب کشيديد مي بينيد در آخر چيزي جز ناراحتي خدا و ظلم به خود که شايد هرگز برگشتي نداشته باشد ( درست است که باب توبه خداوند هيچ گاه بسته نمي شود اما دل اينقدر سياه مي شود که ديگر بر نمي گرديد احساس مي کنيدکه نمي توانيد برگرديد) و جز حلقه هاي اشک در چشمان امام زمان کار ديگري نکرديد. اين پند ها را از يک رفته راه بشنوييد شما اين تجربه را نکنيد که ممکن است به قيمت عاقبت به شر شدنتان بيانجامد

شهداي کانون يک درس بزرگ را به ما دادند آن که مي توان در همين شهر ميان همين مردم توي همين مدرسه ها و دانشگاه هاي ما باشي اما به درجه پاکي و عزت يک شهيد برسي

و من الله توفيق اميدوار باشيد درس بخوانيد شما اميد هاي آينده ايد.

نگذاريد ما وامام زمان غريب بمانيم دل امام زمان به شما خيلي اميد دارد ، لبخند بر لبان امام زمان بنشانيد .